Çocuklarda oda ayırma sorunsalı ve sabrın sınırsalı

...isimli tez yazımın sonuçlarını açıklayacağım şimdi.

Sen hangi ara uzman oldun diyebilirsiniz.Tek çocuk yetti beni uzmanlaştırmaya.İkincide Doç.,üçüncüde Prof. olabilirim ki başbakan da buna niyetli sanırım.Ama ben akademik kariyer yanlısı olsaydım 10 sene önce elimdeki fırsatı tepmezdim o ayrı...

Sesi,müziği gibi fikri de güzel hatunun.

Neyse,bizimkini yaz boyunca daha serin diye yanımıza aldık.Sen misin alan?Şimdi misli misli burnumuzdan getiriyor.Yeniden odasında yatmaya alıştırmak için ilgisini çeken nevresimler mi istersin,müzikli-ışıklı oyuncaklar mı dersin her şeyi deniyoruz.Ama gece uykusuna yatırma işini baba üstlendiği için (ya da ben ona yıktığım için) oğlunu hamakta sallayarak uyutuyor ,dalınca odasına yatırıyor.

Bundan sonrası şöyle gelişiyor:

1.Gece
"Anne,anne.."
Hemen gidiyorum yanına.
"Burdayım oğlum"
"Anne su"
"Tamam getiriyorum,sen yat."
Suyu getiriyorum ve bir bakıyorum ki bizimki gitmiş benim yerime yerleşmiş bile.
İlk gece bu durum komik geliyor ve sesimi çıkarmadan sıkışıyorum ben de yanına.

2.Gece
Aynı durum bir daha yaşanıyor.Bu sefer ben artık göz göre göre kandırıldığımı farkediyorum.

3.Gece
Uyanığım ya, suyu yanıma alıyorum ve uyandığında elimde su bardağıyla gidiyorum yanına.Suyu içiyor ama ne yapacağını şaşırıyor tabii.Bu sefer beni esir ediyor,yatırtıyor yanına.
"Hadi oğlum uyu,ben de gidip kendi yatağıma yatıcam"
"Hayır anne"
"Evet oğlum,burası senin yatağın,ben de kendi yatağımda yatıcam."
"Hayır anne"
"Hadi kapat gözlerini bakalım."
Derken ben de gözlerimi bir açıyorum ki güneş üzerimize doğmuş bile.

4.Gece
Bir önceki gecenin bir benzeri yaşanıyor.Fakat son aşamada inat ediyorum,uyumuyorum.
Oğluşun uyuduğunu görünce usulca kalkıp ...

Şimdi bu noktada önce kendime,sonra da eşime kızıyorum.Kendime kızıyorum çünkü bu eve taşınırken yerdeki parkeleri cilalatıp taşındık.O zaman niye düşünemedim bu parke milletinin eskidikçe oynayacağını ve üstüne bastığında tıkırdayacağını???Gizli bir kamera olsa evde,beni hırsız diye yakalayabilirler.Parmak uçlarında,oynamayan parkeleri hafızasına kazıyıp keklik gibi birinden diğerine sıçrayan biri düşünün.Yine de mutlaka ucundan birine basılıyor işte!Eşime kızıyorum çünkü yeni yatak almak istediğimde mırın kırın etti, "bunun nesi var?" diye.Şimdi bu yatak denilen cansız gibi görünüp aslında bizimle etki-tepki ilişkisi içindeki yaratık üzerine her yatma girişimimizde "gacırr,gucuuuurr" gibi sesler çıkarmak suretiyle zaten bahane arayan oğluşumuza da "bak annen seni bırakıp benim yanıma geldi" manasında bir mesaj gönderiyor.Hem bunun parkeler gibi affı da yok.Neresinden yatarsan yat gıcırdıyor.Bir keresinde kendimi tam ortasına atmayı denedim,yine de hafifçe gıcırdadı!

...kendi yatağıma gidiyorum ki yatmamla,kalkmam bir oluyor.Bir kez daha aynı seremoni.Yeniden güç-bela,sabır gösterip,uzun bir zaman diliminde yatağa dönüş.Yine sil baştan...

En sonunda uykusuzluğun ses volumundeki artışa sebep olması,gecenin bir yarısı satranç tahtasındaki yenilmeye mahkum rengin veziri gibi oradan oraya kaçış,strateji geliştirmeye çalışan beynin iflası gibi birtakım sahnelerden sonra devreye baba girer ki işte bu gece eğlencesinde doruk noktasıdır.
Ufacık velet babasını arkasına alıp annesine karakter atar.İşaret parmağını havaya kaldırıp anneye sallamak suretiyle "hıı,baba" diyerek aslında meali "benim babam var,sen bana karışma","baba anneme birşey söylesene","seni babama şikayet ederim" olan şeyler söyler.
Bir annenin acizliği budur işte.Babanın devreye girmesi..Belki de hiç varolmamış bir otoritenin sarsılması..Sınırların kaybolması..
Onca gece kahrını sen çek,sonunda baba sahneye çıkınca alkışlar ona kopsun.
Sanırım önce babayı eğitmek gerekti ama geç kaldım.
Annelikten istifa edilemiyor değil mi?...

Bu gece beşinci gecemiz olacak.Bizi nasıl sürprizler bekliyor,nasıl bir eğlence düzenlendi yaşayıp göreceğiz.