Social Icons

Pazartesi, Eylül 09, 2013

İki çocuklu ben

Babannem  iyice yaşlandı.Tek başına yaşayamadığı için bakıcı tuttuk ama bu sefer de bizleri özlüyor,evde sıkılıyor ve 15-20 günde bir benim yanıma geliyor,kışlarıysa amcamın yanına.Şu an da bende.

Bugün Ozi parka gitmek isteyince "hadi büyük nineye söyle o da hazırlansın gelsin" dedim.Babannemdeki sevinci  görmek lazımdı.Çocuklar gibi temiz kıyafetlerini giydi hazırlandı hemen.

Yürümesi çok sıkıntılı olduğu için de arabayla gittik 100 metre mesafedeki parka.Baktım arabayla gezmek hoşuna gidiyor biraz daha turladık şehirde.En son bir kafeye oturduk dondurma yemek istedi.Ozi parkta oynarken o da dondurmasını yalayıp sohbet edecek birilerini aradı kendine:)




Aynı kendi gibi yaşlı bir teyzeyle sohbete daldılar.Bu yaşlarda ben de böyle mi olucam acaba? Birbirini hiç tanımayan insanlar bir anda hayat hikayelerini,çocuklarını,hastalıklarını,yaşamlarını hiçbir sakınca görmeden birbirleriyle paylaşıveriyorlar.Ben insanlarla ilk tanışmamda biraz mesafeliyimdir.Konuşmakdansa dinlemeyi tercih ederim.Ama sanırım yalnızlık ve konuşma ihtiyacı mantık kurallarını ya da karakter özelliklerini ikinci plana atabilecek kadar güçlü.Bu nedenle olsa ki en büyük korkum yalnızlık.

Eve dönme vakti geldiğinde zor ayırdım bu iki park arkadaşını.Bana "sen git çocuğunla ilgilen" diyebilecek kadar konuşmaya aç iki insan.

Sonra yol boyunca eve dönmek zorunda bıraktığı için Ozi'yle kavga etti babannem:)Resmen onu kızdırıp ağlattı,ağladığı için daha çok üstüne gitti ve en sonunda "kavgayı kesin bakayım" demek zorunda bıraktı beni.Biri söz dinleyen biri dinlemeyen iki çocuk sahibi olmak zormuş onu anladım...



Hava çok sıcak geldiği için gece saat 2'de hortumla kendini yıkamaya kalkmasını,çoraplarıyla duşa girmesini,devamlı düşmesini,süper babanneliklerini ve diğer çocuklara özgü mevzuları yazmıyorum bile.

Çarşamba, Eylül 04, 2013

Karıncanın hikayesi

Bir insanın hiç arası olmaz mı ya?Ben ya ölümüne popo büyütüyorum ya da ölümüne popo eritiyorum.Sporda da böyle işte de tatilde de...Uçlarda geziyorum manik miyim depresif miyim neyim bilemedim.

Haziran -temmuz kayda değer bişi olmadı derken ağustosda bir hızlandı hayat,yetişemez oldum yine.
Babannemin de dediği gibi "tam karı oldum" artık (!)Bi hamaratlık, bi çalışkanlık kendimi tanıyamaz oldum.
Kışa hazırlık çalışmaları kapsamında ilk defa kendi tarhanamı kendim yaptım.Elimin ayarını da kaçırmışım,bonkörlük paçalardan akıyor (ya da görümcemin yanlış hesapları nedeniyle gaza gelmiş de olabilirim) 11 kg. tarhana yapmışım!11 sene yiriz gari didim...şivem bile kaymaya başladı şaka değil:)
Salçam,biberim,kurutmalıklarım, konservelerim vs. hepsini hazırladım. Sağolsun arkadaşlardan sipariş bile aldım,11 kilo tarhana malzemesinin harcamasını çıkarayım bari di mi?:)

sorgunpostasi.com

Bu arada okuduğum kitapların,gezdiğim yerlerin haddi hesabı yok ama yediğim içtiğim sizin olsun onlar bana kalsın diye yazdım gitti...

Şimdi ders çalışmak üzere gidiyorum,sırayla hepsini yazıciiim.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...