Küçük Peppem Keloğlan oldu

Bizim zamanımızda Tweety'ler ,

  Tom ve Jerry'ler,

Mickey Mouse'lar,

Bugs Bunny'ler,

Tasmania Canavarları 

vardı.Clementine'i söylemiyorum  bile,hala müziği kulaklarımda tüylerimi ürpertmeye yetiyor:)Günümüzdeyse bir Peppe çılgınlığı almış başını gidiyor.Tabii bizim ufaklık yaşı gereği henüz Peppe sevdalısı ama yaş büyüdükçe Ben 10'ler  vs. başlayacak.

Yeri gelmişken,geçenlerde bir arkadaşın evine gittik.Oğlu tam bir çizgi film karakteri:) Kendini süper kahraman zannediyor.Sırtında 2 kolu daha olduğunu,yemek yerse o kolların büyüyebileceğini; boş havuza atlarsa çakılmadan uçabileceğini falan sanıyor.Bu şekilde birkaç vukuatı da olmuş tabii.Bizim yanımızda da, eve dönmemize birkaç saat kala, topun üzerine çıkıp "baba bak Ben 10 gibi nasıl çıkıyorum?" derken düşüp kolunu çıkardı.Apar topar hastane,acil servis,çığlık,kıyamet derken neyse ki ameliyata gerek kalmadan kolunu taktılar yerine.Ama burnumuzdan geldi tabii son dakika.Bu arkadaşla da biz birbirimize pek yaramıyoruz ya neyse, bu başka bir post konusu olur...

Ne diyorduk?Ha evet Peppe sevdalısı bizimki.Bazen sabaha karşı 4-5 gibi uyanıp televizyonu açmaya çalışıyor gözleri yarı kapalı bir halde.Ki ben -mükemmeliyetçi anne- televizyon izlemesine karşı olmama rağmen baba bir televizyon bağımlısı olduğu için çocuk da maalesef ister istemez televizyon batağına ucundan kıyısından bulaştı.Gerçekçi olmaya çalışıp ben de günde yarım saat kadar izlemesine izin veriyorum,yanında ben de otururken.Peppe allahtan masum bir çizgi film.Gerçi masum derken bugün şöyle birşey de (http://cafemystic.blogspot.com/2012/03/bilincalt-kodlama-ve-subliminal-mesaj.html) okudum, artık kendimden bile emin değilim.(Bilinçaltı mesajları arasında "benim annem bitanedir,canım annemdir" diye şarkılar söylüyor olabilir miyiz?)

Neyse yaa,yine dağıttım konuyu.Bizimki Peppe'nin folklor oyunlarına ve müziklerine hayran.Zaten daha doğmadan müzik dinleyen bir bebek olduğu için herhalde müziğe ilgisi oldukça fazla.O da Peppe ile birlikte dans ediyor, el çırpıp,tempo tutuyor,müzik başlayacağı zaman heyecanlanıyor,bitince alkışlıyor kendini.Ben de "Küçük peppem" diye hitap edince pek hoşuna gidiyor ya da bana öyle geliyor:)Fakat benim "küçük Peppem" dün itibariyle anne-babasının saç konusundaki anlaşmazlığına kurban gitti ve saçları 4 numara olacak şekilde kesildi.Artık kendisi bir ...

Ah benim keloğlum,keleş oğlum, ara sıra başını elliyor,bişeyler anlatmaya çalışıyor sanki saçlarım nerede der gibi:)2 yıllık ömründe hiç bu kadar saçsız olmamıştı.Neyse ki bu gibi durumlarda söylenen bir klasik vardır:

Nasılsa uzar,kökü bizde değil mi???