Benimle konuşan kişi beni çok iyi tanır,benim dert ortağımdır.Ne zaman biri beni üzse ve ben onunla tartışmaya giremesem,hakkettiği cevabı veremesem, dert ortağım yapıştırır cevapları.Tak tak tak...Bütün kötülüklerini,yanlışlarını,hatalarını,eksikliklerini,sevmediğim herşeyini; onu kıracağından,üzeceğinden korkmadan; yakınlık derecesine,samimi olup olmamasına bakmaksızın...İçimde ne varsa döker ortaya,benim belki de bakmaya bile korktuğum.
Ya da bazen öyle saçmasapan bir durum olur ki,dert ortağım benimle bile dalga geçer.Bana güler,beni güldürür.Bazen utanırım onun bildiklerinden,hakkımda düşündüklerinden.Bazen korkarım acımasızlığından.Bazen de yavru bir kedi olur ona sığınırım,bana acımasına izin verir,onun şevkatine ihtiyaç duyarım.
İyi ki de varmış,beni yalnız kalmaktan kurtarmış.
Tıpkı Kibritçi kız,Cessie,Nnisa gibi:)
içsesimiz asla terketmesin bizi:)
YanıtlaSiltesekkur ederım mimi yanıtladığın ıcın:)
sevgıler
ben de teşekkür ederim.
YanıtlaSiliçsesim de teşekkür ediyor:)))
Ben de teşekkür ederim.
YanıtlaSilHemen yanıtlamak isterim.
ne güzel dürüst yazmışsınız.
YanıtlaSilcessie o da bilir bence en iyi blogçudur.
en düzenli.
:)
teşekkürler deeptone.Cessie de yazmış sağolsun zaten.
YanıtlaSilevet ama kızdım ona.
YanıtlaSilsınav dönemi ve sesii çok gergin ve blogdan ve kitaplardan uzak durması lazım kurtlu.
:)
hmm,tıpkı bir anne hassasiyeti gibi:)
YanıtlaSil