Bugünkü menüm

Müzik ruhun gıdasıdır..

Ben aşağıdaki satırları hazırlarken Tan -Sarmaşık dinledim.

Size de tavsiyem sesi açın,müziği dinlerken okuyun ve sevdiğinize sarılın..

Baharın mutfağımıza da bir yansıması oldu elbette.Bugünkü menüm baharın yeşil rengini ve içindeki c vitamini deposunu soframıza taşıyacak olan sarmaşık otu kavurması.Ya  da Aydın'daki yerel ismiyle "Tedirgen".Ya da metropollerde bilinen ismiyle "Kuşkonmaz".Aslında İzmir'de tatlı sarmaşık-acı sarmaşık diye bildiğimiz otun burada acısı sarmaşık iken tatlısına tedirgen deniyor.Peki ikisi nasıl ayırt edilir?

Bir bütün olarak duran sap tatlıdır yani tedirgen-kuşkonmaz dediğimiz.
Saçaklı duran sap acıdır yani sarmaşık dediğimiz.

Yemeğe gelince:
Önce pırasaları ince ince doğradım.

Ardından bir bağ sarmaşık ve bir bağ tedirgeni ayıklayıp doğradım.Bu arada bir püf noktası vereyim.Bunu kayınvalidemden öğrendim.Bu tarz otlar ya da enginar hemen alındığı gün pişirilmeyecekse içi su dolu bir kavanoza konulmalı ki tazeliğini korusun.Mutfağımda bir nevi vazo gibi duruyor pişme günü gelinceye kadar:)

Bir miktar zeytinyağı ile hepsi kavruluyor.Bir püf noktası daha: Sarmaşık ya da acı sarmaşık çok fazla karıştırılmaz bu kavurma işlemi esnasında.Karıştırılırsa yemeği acılaştırır.Sadece tedirgen kavuracaksanız sorun yok ama iş sarmaşığa gelince şöyle bir duracaksınız;)

Yumuşayınca içine yumurtaları kırdım.

Hmmmmm, ot yemeyen kocam bile bu yemeğe bayılıyor.Yanında acı kurubiber ya da kurusoğanla elbette..

Not: Oğluş bile yedi,allaaam ne mutluyum şu anda!!