Kurabiye canavarı sezon 1 bölüm 11

Son zamanlarda çok fazla dizi izlediğimden midir nedir bugün kendimi sezon finali yapmış gibi hissediyorum.Bu öyle bir his ki bölüm boyunca bir sürü gelişme olur,son dakikaya geldiğinizdeyse öyle bir sürpriz olur ki bütün o gelişmeleri sıfırlar ve bir sonraki sezona kadar neler olacağını merak ederek geçirirsiniz ya, işte öyle birşey.

Yarın eşimin ablasının gittiği elişi sanatları kursu sergi açacak.Ben de bu sergide "elişi sanatıdır,beni de aranıza alın"diyerek şeker hamurlu kurabiye yapmak için izin istedim.Eşimin ablasının, ki kısaca kendisine halk arasında görümce denir, adı altında sergide yer alacaklar ve satışa sunulacaklardı.Ben de bu sayede hem kendimi denemiş hem de kazanabilirsem 3-5 kuruş kazanırım diye düşünmüştüm.Dolayısıyla önceki gece tam 5 buçuk saat bu kurabiyeleri hazırladım.Gün boyu devamlı kafamda plan halindeydim,eksik malzemelerimin bir miktarını tamamladım vs.Öyle yoruldum ki artık bir el emeği satın alırken pazarlık yapmamaya karar verdim!

Bu sabah da tek tek hepsini paketlerken görümceme telefon açtım saat kaçta sergi yerine götürülmesi gerek diye.Görümcem de hocasıyla görüştüğünü ve kurabiyeleri sergiye kabul edemiyeceklerini söylediğini söyledi.O an başımdan aşağıya yerin bin kat derinliğinden gelen kızgın lavlar boşaldı.Gözümün önünde saatlerce emek verdiğim,masraf ettiğim,nice ümitlerle hayaller kurarak yaptığım kurabiyeler,telefondaki ses kabul edilmediklerini söylüyor.Bir de üstüne üstlük sebep olarak sergiye sponsorluk yapan "Girişimci Kadınlar Derneği"'nin üyelerinden biri buranın meşhur bir pastaneler zincirinin sahibi olması ve "burada pasta,kurabiye satılacaksa ben kendi dükkanımdan getirtir satarım" demesi gösterilmiş.Çok üzüldüm ama bunda da vardır bir hayır diyerek telefonu kapattım.Bu sefer başladım intikam planları yapmaya:)Belediye Başkanına gitmeyi(bayandır kendisi de),gazetelere gitmeyi ve bu durumu şikayet etmeyi düşündüm.Çünkü adı girişimci kadınlar olan bir dernek girişimci bir kadına engel oluyordu ki bu durum tüm ümitlerimi yıkan bir şey olurdu.Neyseki görümcem hocasıyla durumu tekrar görüşmüş ve benim hazırlık yaptığımı söylemiş.Hoca da "benim emeğe saygım var,madem hazırlandı getirsin öyleyse "diyerek kabul etmiş.

Sonuçta ben kurabiyelerimi kapıp götürdüm ve yarın satışa çıkacaklar.Allah yüzümü kara çıkartmasın inşallah.

Bu arada Aydın'da butik pastane yoktu hiç ve ben de ilk olmanın hayalini yaşıyordum ama 3 kişinin açtığını duydum şok oldum.Dolayısıyla eğer bu işe gireceksem artık daha fazla vakit kaybetmemem gerekiyor bunu anladım.

Derken gündüz annem aradı ve haftasonu gelip gelmeyeceğimizi sordu.Ben sergiden bahsettim ve bu nedenle gelmeyeceğimizi söyledim.O da haftaya gelecek olursak kendisinin evde olmayacağını çünkü işyerinin yemeği olduğunu ve hatta orada annemin doğumgününü de kutlayacaklarını söyleyince o 20.000 fersahtan gelen magma bir kez daha başımdan aşağı boca oldu.Çünkü annemin yarın doğumgünüydü ve ben bunu tamamen unutmuştum.Bu durumda yarın İzmir'e gidicez  ve "sürpriiiiz,biz geldik"diyerek sanki mahsuscuktan unutmuş gibi davrandığımı düşünmesi için dua edicez:)

Sonra akşam eşim geldi ve olan biteni anlattım ona.Bu butik kurabiye-çikolata evi açma fikrimi artık hayata geçirmek istediğimi söyledim ve ilk kez ağzından "tamam" sözü çıktı!

Ve final...

Geçen günlerde eşime bana bir iş bulmasını söyledim.Artık ne iş olsa yaparım modunda olduğumu söyleyince o da zaten bir süredir mümessillik işlerini benim için araştırdığını itiraf etti.Mümessillik benim ilk işimdi,eşim hala yapıyor ama bana göre bir meslek değil ve ben hiç ama hiç istemiyorum aslında yapmayı.Çünkü kendimi biliyorum; bir süre sonra o stresin altında boğulucam ve özel hayatımı,sağlığımı da etkilemeye başlayacak.Ama söz ağızdan bir kez çıkar,bana iş bul dedim ya hayır mümessillik istemiyorum diyemedim ve çaresizce gelecek haberleri beklemeye başladım.

İşte bu gece o iş suya yattı,yandı,bitti,kül oldu.Bunu da duyunca hepten keyfim yerine geldi.

Vee, facebook arkadaşlarımdan birinden ilk kurabiye siparişimi aldım!

tatatataaam!

Yeni sezonda yepyeni sürprizlerle dönecek gibiyim:)